SamenProgrammeren biedt statushouders in een kort, maar intensief tijdsbestek een kans op een baan in de IT. “Je begint bij nul en je wordt écht iets”, zegt oud-deelnemer en inmiddels docent Zoher. “Heel veel bedrijven zoeken programmeurs”, vult initiator en trainer Abboud aan. “Het is heel belangrijk in deze tijd.”
Shima (29) heeft vandaag haar eindpresentatie. Ze toont de andere deelnemers de codering van een website die ze heeft ontwikkeld. Haar eerste module van drie maanden zit erop. “Ik heb veel geleerd en we zijn echt een team”, vertelt ze. “Als programmeur kan ik werken aan een onafhankelijke toekomst en waardevol zijn voor dit land.”
‘Dat voelt prachtig!’
Ze heeft sinds deze week haar verblijfsvergunning en woont nog in een AZC. “Het voelt zo goed om productief met mijn toekomst bezig te zijn. Ook tijdens corona, toen bijvoorbeeld de taallessen stopten, kon ik online toch verder studeren en afspreken met de deelnemers van SamenProgrammeren.”
Zoher (28) glundert als je hem vraagt wat SamenProgrammeren voor hem betekent. “Het was een druk en intensief jaar, maar je voelt echt de stappen die je maakt. De andere deelnemers werden mijn vrienden, een soort familie. Ik heb stage gelopen bij Vopak en nu ben ik junior full stack developer én docent. Dat voelt prachtig!”
Het opbouwen van een nieuw leven na zijn vlucht uit Syrië was moeilijk, vertelt Zoher. “Ik moest helemaal opnieuw beginnen, in een nieuw land, zonder kennis van de maatschappij of de taal. Daarbij heeft SamenProgrammeren geholpen. Elk probleem werd uit de weg geruimd. Kun je niet meedoen omdat je geen computer hebt? Dan krijg je een laptop. Spreek je nog niet goed genoeg Engels? Dan kun je extra lessen volgen tijdens het traject.”
Investeren in soft skills
Het doel is om zoveel mogelijk mensen aan een stage, interimship of baan te helpen, stelt Abboud (32) die SamenProgrammeren samen met Stichting Mano opstartte. “En dan moet je ook investeren in soft skills. Je moet leren hoe je het beste kunt communiceren en samenwerken als je bij een Nederlands bedrijf gaat werken.”
Zelf begon hij ook met het volgen van een cursus programmeren nadat hij zes jaar geleden Syrië voor Nederland verruilde. Inmiddels werkt hij bij de overheid, heeft hij zijn eigen bedrijf Code Matrix Zone en verzorgde hij het afgelopen anderhalf jaar, dus geheel tijdens de coronacrisis, de eerste vijf trainingen van SamenProgrammeren. “Zestig deelnemers stapten in en gingen bijna allemaal verder met een extra cursus, een opleiding, als zzp’er of traden in dienst bij een bedrijf.”
SamenProgrammeren School
Shima en Zoher zien de toekomst met vertrouwen tegemoet. “Ik wil nog heel veel leren”, zegt Shima. “Ik wil een baan vinden in de IT en wonen in een grote stad.” Zoher ziet ook veel mogelijkheden. “Als programmeur kun je niet alle codeertalen kennen en elk bedrijf heeft weer andere websites of apps. Maar als ik nu een vacature zie weet ik dat ik een nieuwe taal in een week kan leren om kans te maken op deze baan.”
Stichting Mano en Abboud willen de training SamenProgrammeren verder uitbouwen en Abboud heeft hierbij een heldere droom voor ogen. “Het mooiste zou een school zijn waar deelnemers elke dag samen kunnen komen, om samen te werken aan projecten en met elkaar heel veel te leren over programmeren. Dat zou een mooie kans zijn om heel veel programmeurs op te leiden en te helpen aan werk in de IT.”
